خانه سازی در فضا با چیپس سیب زمینی
به گزارش وبلاگ ویکی، از جمله مواردی که برای ساخت و ساز روی ماه در نظر بوده اند استفاده از غبار ماه و موادی است که می توانند الکتریسیته فراوری نمایند. این در حالی است که برای ساخت و ساز روی مریخ، دانشمندان آجر های بدون احتیاج به پخت و آجر های چاپ سه بعدی شده با استفاده از مواد معدنی سیاره ای را تحت آنالیز قرار داده اند.
گروهی از محققان از نشاسته سیب زمینی و مقداری نمک کلرید منیزیم برای ساخت نوعی آجر استفاده نموده اند که می توان از آن برای ساخت خانه در فضا بهره گرفت.
به گزارش نیواطلس، نوع متفاوتی از مسابقه فضایی در حال وقوع است، مسابقه ای که در آن مهندسان کوشش می نمایند به برترین روش برای ساخت وساز بر روی سایر اجرام آسمانی دست یابند.
از جمله مواردی که برای ساخت و ساز روی ماه در نظر بوده اند استفاده از غبار ماه و موادی است که می توانند الکتریسیته فراوری نمایند. این در حالی است که برای ساخت و ساز روی مریخ، دانشمندان آجر های بدون احتیاج به پخت و آجر های چاپ سه بعدی شده با استفاده از مواد معدنی سیاره ای را تحت آنالیز قرار داده اند.
اکنون، تیمی که پیش از این استروکریت (AstroCrete) را از خون، ادرار و خاک مریخ ساخته بود، دست به ساخت استارکریت (StarCrete) زده است که کمی خوش طعم تر است و از گرد و غبار فرازمینی، نشاسته سیب زمینی و مقداری نمک ساخته می گردد. این تیم می گوید که استارکریت به اندازه کافی قوی است که بتوان با آن خانه ساخت.
هنگام آزمایش، استارکریت دارای مقاومت فشاری 72 مگاپاسکال (MPa) بود که بیش از دو برابر سختی بتن معمولی (32 مگاپاسکال) است. وقتی استارکریت از گرد و غبار ماه ساخته شد، سختی آن به بیش از 91 مگاپاسکال رسید. سختی استروکریت که مصالح قبلی این تیم بود حدود 40 مگاپاسکال بود، اما عیب آن این بود که برای فراوری این مصالح ساختمانی احتیاج به منبع خون مداوم وجود داشت.
آلد رابرتز (Aled Roberts)، محقق ارشد این پروژه می گوید: از آنجایی که ما نشاسته را به عنوان غذا برای فضانوردان فراوری خواهیم کرد، منطقی است که به آن به عنوان یک عامل اتصال دهنده مواد به جای خون انسان نگاه کنیم.
علاوه بر این فناوری های ساختمانی کنونی هنوز به سال ها توسعه و به انرژی قابل توجه و تجهیزات سنگین اضافی احتیاج دارند که همگی هزینه و پیچیدگی ماموریت را می افزایند. استارکریت به هیچ یک از این موارد احتیاج ندارد و بنابراین ماموریت را ساده می نماید و آن را ارزان تر و امکان پذیرتر می نماید.
او اضافه نمود: و به هر حال، فضانوردان احتمالا نمی خواهند در خانه های ساخته شده از خون و ادرار زندگی نمایند. یکی از چالش های متعدد ساخت و ساز در فضا این است که احتیاج به مصالح ساختمانی ارزان فراوری شده در محل احتیاج است. حمل آجر و ملات سنتی به سایر سیارات بسیار گران است. محققان دریافتند که یک کیسه 25 کیلوگرمی چیپس سیب زمینی، نشاسته کافی برای فراوری نزدیک به نیم تن استارکریت یا 213 آجر را دارد. برای درک بهتر اندازه مصالح مورد احتیاج باید گفت که یک خانه سه خوابه حدود 7500 آجر دارد.
این تیم از خاک شبیه سازی شده مریخ که با نشاسته مخلوط شده بود استفاده کردند و دریافتند که اضافه نمودن نمک کلرید منیزیم، استحکام آجر های آن ها را تا حد زیادی بهبود می بخشد. این نمک را می توان از سطح مریخ یا حتی از اشک های فضانوردان به دست آورد.
محققان که به تازگی شرکت فناوری مواد ساختمانی پایدار با نام DeakinBio را راه اندازی نموده اند، اکنون امیدوارند که بلوک های ساختمانی بیوکامپوزیت خود را از آزمایشگاه خارج نمایند و حلالی قوی برای چسب نشاسته حساس به رطوبت بیابند تا استارکریت را دوست دار محیط زیست نمایند.
با توجه به اینکه حدود هشت درصد از انتشار کربن دی اکسید دنیا ناشی از فراوری سیمان و بتن است، یک جایگزین قوی و سبز ممکن است گزینه ای خوشایند برای سیاره ما نیز باشد. این مطالعه در مجله Open Engineering منتشر شده است.
منبع: فرادید