کشف سنگین ترین سیاهچاله - وبلاگ ویکی

به گزارش وبلاگ ویکی، محققان سنگین ترین ابرسیاه چاله های دوتایی تا به امروز را کشف کرده اند که مجموع جرم آنها 28 میلیارد برابر بیشتر از خورشید است.

به گزارش وبلاگ ویکی ، ستاره شناسان در مکانی غیرمنتظره در فضا با یک زوج روبرو شده اند. محققان سنگین ترین سیاهچاله های کلان جرم دوتایی را که تا به امروز مقدار گیری شده اند کشف کردند.

به نقل از ایسنا، نظریه ادغام دو سیاهچاله بسیار پرجرم مدتهاست که مطرح شده است اما هرگز به طور مستقیم مشاهده نشده بود. این تقریبا شبیه دیدن یک اسب شاخدار نادر است. این نظریه نشان می دهد که وقتی دو کهکشان با هم ادغام می شوند، سیاه چاله های ساکن آنها با یکدیگر درگیر می شوند و در نهایت به شکل یک سیاهچاله واحد ادغام می شوند. انتظار می رود که این جفت سیاهچاله ها امواج گرانشی قدرتمندی آزاد کنند.

برای به چالش کشیدن این نظریه، گروهی از ستاره شناسان شروع به تجزیه و تحلیل داده های تلسکوپ شمالی جمنای(Gemini) در هاوایی کردند. ماموریت آنها چه بود؟ آنها باید یک سیاهچاله دوتایی بزرگ در کهکشان بیضوی B20402+379 را بررسی می کردند و با انجام این کار، اسرار کیهانی آنها را فاش می کردند.

تلسکوپ جمنای شمالی نیمی از رصدخانه بین المللی جمنای است که از طریق NSFs NOIRLab اداره می شود و به دانشمندان اجازه می دهد تا این دو سیاهچاله را بررسی کنند.

سیاهچاله دوتایی موجود در کهکشان B20402+379 انتظارات را زیر پا گذاشت. این گروه مشاهده کردند که فاصله 24 سال نوری این دو سیاهچاله برای بیش از سه میلیارد سال حفظ شده است.

24 سال نوری جدایی برای بیش از سه میلیارد سال

این گروه به داده های آرشیوی طیف نگار چند شی جمنای شمالی(GMOS که دستگاهی با حساسیت بسیار زیاد است که می تواند ستاره های اطراف سیاه چاله ها را ترسیم کند، نگاهی انداختند.

راجر رومانی(Roger Romani)، استاد فیزیک از دانشگاه استنفورد، توضیح می دهد: حساسیت عالی GMOS به ما این امکان را می دهد تا با نزدیک تر شدن به مرکز کهکشان، سرعت های فزاینده ستاره ها را ترسیم کنیم.

تحقیقات آنها نشان داد که جرم دوتایی سیاهچاله ها به عنوان یک مانع گرانشی عمل می کند. این امر از ادغام دو سیاهچاله جلوگیری می کند.

علاوه بر این، محققان سرنخ هایی کشف کردند که به منشا این سیاهچاله دوتایی اشاره داشت که نشان می داد آنها از طریق ادغام های کهکشانی متعدد شکل گرفته اند. کهکشان B20402+379، یک خوشه فسیلی است که از ادغام کل ستاره ها و گازهای یک خوشه کهکشانی در یک کهکشان منفرد ایجاد می شود.

ماندن در برزخ یا ادغام؟

دو سیاهچاله بسیار پرجرم از ادغام سیاهچاله های کوچک تر از کهکشان های مختلف به وجود آمده اند. پس از ادغام های کهکشانی، سیاهچاله های پرجرم به صورت مارپیچی به هم نزدیک تر می شوند تا اینکه نیروهای گرانشی بر آنها غلبه می کند و آنها با هم ادغام می شوند.

با این حال، در مورد این دو سیاهچاله سنگین وزن، مقدار بزرگ آنها تقریبا تمام مواد اطراف را به بیرون پرتاب کرده است و یک خلاء گرانشی ایجاد کرده است. رومانی گفت: از آنجایی که این دو بسیار سنگین هستند، برای انجام کار به تعداد زیادی ستاره و گاز نیاز دارند.

سوال مهم این است که آیا این دو سیاهچاله به طور نامحدود در برزخ خواهند ماند یا بر تشعشعات گرانشی خود غلبه کرده و ادغام خواهند شد؟ اثر بالقوه امواج گرانشی ناشی از ادغام می تواند صد میلیون بار قوی تر از ادغام های سیاهچاله های معمولی باشد.

5858