فسیل هیولای دریایی 250 میلیون ساله در چین پیدا شد، عکس - وبلاگ ویکی

به گزارش وبلاگ ویکی، گجت نیوز نوشت: کشف یک فسیل پلسیوسور 250 میلیون ساله نشان می دهد که پلسیوسوروس های گردن دراز چگونه از اجداد گردن کوتاه خود به گونه هایی متفاوت تکامل یافته اند.

یک مطالعه تازه اسرار گردنِ دراز پلسیوسوروس ها را فاش می نماید. دو استخوان دست نخورده از یک هیولای دریایی که جد گردن کوتاه پلسیوسوروس محسوب می شود در استان هوبی چین کشف شد که قدمت آن به دوره تریاس اولیه می رسد.

با مقایسه این فسیل تازه کشف شده از اجداد این گونه گوشتخوار با خویشاوندان گردن کوتاه خود، محققان نشان می دهند که چگونه پلسیوسور در طول زمان مهره های بیشتری را به گردن خود افزود و تبدیل به یک شکارچی انعطاف پذیر و مهیب شد.

راز گردن عجیب پلسیوسورها چیست؟

پلسیوسوروس ها گروهی از خزندگان دریایی باستانی بودند که از اوایل دوره تریاس تا اواخر دوره کرتاسه در زمین می زیستند. این موجودات مورفولوژی فیزیکی منحصربه فردی داشتند که به آنها یاری می کرد با زندگی در اقیانوس سازگار شوند.

پلسیوسورها شامل دو دسته گردن دراز (elasmosaurs) و گردن کوتاه (polycotylid) می شوند. کشف بقایای فسیل آنها یک گونه گردن بلند، یک نیم تنه بشکه ای شکل و چهار باله پارو مانند را نشان می دهد. گردنِ بلند این جانداران درصد زیادی از کل طول بدن آنها را تشکیل می داد و از چندین مهره تشکیل می شد که امکان حرکت انعطاف پذیر در زیر آب را برای آنها فراهم می کرد.

دیرینه شناسان به ویژه در کشف رمز و راز تکاملی در خصوص گردن بسیار بلند این موجودات کنجکاو بوده اند که آنها را از دیگر موجودات دریایی متمایز می نماید. یک مطالعه تازه به سرپرستی یک تیم بین المللی از کارشناسان بریتانیایی و چینی اکنون با کشف یک فسیل پلسیوسور 250 میلیون ساله، علت دراز بودن گردن آنها را روشن نموده است.

طبق بیانیه رسمی، گردن بلند متمایز آنها در طول تقریباً 250 میلیون سال پیش به سرعت رشد کرد. بقایای فسیلی پلسیوسارهای گردن کوتاه، طیف وسیعی از تنوع را از نظر میزان، ویژگی های فیزیکی و سازگاری نشان می دهند.

به عنوان مثال، الاسموساروس متعلق به این گروه دارای 72 مهره قابل توجه در آناتومی خود بود، خصوصیتی که در دوره کرتاسه پسین پدیدار شد. با میزان بزرگ مهره های آن، گردن این گونه بیش از پنج برابر بدن آن بود.

در این مطالعه تازه، دانشمندان یک فسیل پلسیوسور 250 میلیون ساله را مورد آنالیز قرار دادند که متعلق به گونه تازهی از این راسته به نام Chusaurus xiangensis بوده است.

دو استخوان کامل این پلسیوسور تازه کشف شده از جانوران نانژانگ-یوآنان چین در استان هوبی کشف شد. Chusaurus جد گردن کوتاه پلسیوسورها در دوره تریاس اولیه بود و تاریخ سنجی رادیومتری نشان داد که قدمت آن به 248 میلیون سال قبل باز می شود. این موضوع فسیل پلسیوسور تازه کشف شده را به یکی از قدیمی ترین فسیل های شناخته شده تبدیل می نماید.

پژوهشگری به نام Qi-Ling Liu از دانشگاه علوم زمین چین در ووهان که این مطالعه را رهبری می کرد گفت: گونه تازه یک pachypleurosaur است که یک کلاد منقرض شده از خزندگان sauropterygian اولیه به شمار می رود. این گونه شبیه مارمولک های آبزی بوده و زمان وجود آنها به دوره تریاس محدود شده است. این جانداران در زمان خود نقش مهمی در زیست بوم ایفا می کردند.

اعضای این گونه با داشتن بیش از 25 مهره، گردن خود را با افزایش تعداد مهره ها دراز کردند. گردن Chusaurus نشان می دهد که آنها برای گرفتن طعمه از آب، به ویژه ماهی هایی که سریع حرکت می کردند، مناسب بوده اند. پژوهشگران معتقدند به عنوان شکارچی ها احتمالاً آنها عمدتاً از میگوها و ماهی های کوچک تغذیه می کردند.

به طور معمول، موجوداتی مانند خزندگان و پستانداران که شامل انسان نیز می شود، دارای مجموعه ای از هفت استخوان گردن هستند که به آنها مهره های گردنی گفته می شود.

زرافه ها نیز هفت مهره گردن دارند. با این حال، هر یک از مهره های گردن زرافه ها به طور استثنایی دراز هستند و به آنها اجازه می دهد تا به ارتفاعات درختان برسند. اما گردنِ دراز این هیولاهای دریایی بسیار منحصربه فرد و جالب بود و سبب شد آنها به عجیب ترین جاندارانی که تا به امروز شناخته شده اند تبدیل شوند.

تکامل گونه های دریایی پس از رویداد انقراض پرمین-تریاس

حدود 252 میلیون سال پیش، انقراض دسته جمعی پرمین بیش از 90 درصد از زندگی زمین را از بین برد. انقراض پرمین بزرگترین انقراضی بود که در زمین اتفاق افتاده است که به آن به طور غیر رسمی مرگ بزرگ هم می گویند. این رویداد حدود یک سال کهکشانی پیش رخ داد که تشکیل مرز بین دوره پرمین و تریاس زمین شناسی است. 96٪ از تمام گونه های دریایی و 70٪ از مهره داران زمینی منقرض شدند.

خزندگان دریایی مذکور در اوایل دوران تریاس ظاهر شدند که معادل حدود چهار میلیون سال پس از این رویداد فاجعه بار انقراض جهانی می شود. اینکه چرا حدود چهار میلیون سال طول کشید تا زمین پس از مرگ خود در اثر این انقراض دوباره زنده شود، از پرسش های اساسی دانشمندان به شمار می رود.

انقراض بزرگ پیامدهای اکولوژیکی گسترده ای داشت و راه را برای ظهور اشکال تازه زندگی در طول دوره تریاس هموار کرد. اوایل تریاس زمان توسعه بود و خزندگان دریایی در آن موقع بسیار سریع تکامل یافتند که بیشتر آنها شکارچیان میگو، ماهی ها و دیگر موجودات دریایی بودند.

طویل شدن گردن به طور مستقل در چندین گروه چهارپایان از جمله زرافه ها و دایناسورها در خشکی، پرندگان و پتروسورها در هوا و سوروپتریژها (پلسیوسورها و خویشاوندان) در اقیانوس ها ظاهر شده است. گردن های بلند پلسیوسورها در تریاس اولیه شکل گرفتند، اما ماهیت و سرعت این کشیدگی مستند نشده است.

فسیل پلسیوسور 250 میلیون ساله تازه ویژگی های کلیدی خویشاوندان تریاس میانی خود را نشان می دهد، اما گردن نسبتاً کوتاهی دارد، به میزان 0.48 طول تنه، در مقایسه با  0.8 از تریاس میانی به بعد.

تجزیه و تحلیل فیلوژنتیک مقایسه ای نشان می دهد که طویل شدن گردن به سرعت در تمام دودمان اتفاق افتاده است که احتمالاً ناشی از فشار تغذیه در زمان استقرار مجدد سریع انواع تازهی از زیست بوم های دریایی بوده است.

227227