بازیکنانی که زود بازنشسته شدند - وبلاگ ویکی

به گزارش وبلاگ ویکی، آگوئرو که به امید درخشش در بارسلونا از سیتی راهی اسپانیا شد خیلی زود مجبور به خداحافظی از فوتبال و کنار گذاشتن آرزوهایش با آبی اناری ها شد.

اوایل تابستان که خبر آمدن سرخیو آگوئرو به بارسلونا در رسانه ها منتشر می شد، طرفداران این تیم راضی بودند که با حضور این مهاجم آرژانتینی در کنار لیونل مسی، چه تیمی را روانه فصل بعد نمایند. اما همه چیز آنطور که طرفداران بارسا انتظارش را می کشیدند، پیش نرفت. لیونل مسی بعد از حدود دو دهه از بارسا جدا شد و آگوئرو هم اگرچه به جمع آبی اناری ها پیوست، اما سرنوشت خوبی در این تیم نداشت. او فقط یک گل برای بارسا زد که آن هم در ال کلاسیکو مقابل رئال بود و بعد از آن درگیر مسائل قلبی شد. حالا و بعد از آنکه این مهاجم 33 ساله در یک کنفرانس مطبوعاتی در باشگاه بارسا بازنشستگی خود را گفت، به ستاره هایی در سال های گذشته نگاه انداخته ایم که خیلی زود از مستطیل سبز خداحافظی کردند:

مارکو فان باستن، 28 سالگی

اگر از طرفداران میلان که در گذشته افتخارات زیادی کسب نموده و روز های خوبی را رقم زده، بپرسید تلخ ترین روز تیم محبوب شان چه روزی است، بدون شک خیلی از آن ها به 17 آگوست سال 1995 اشاره می نمایند. روزی که یکی از بزرگترین بازیکنان این باشگاه از جهانی فوتبال به طرز غیر قابل باوری خداحافظی کرد. مارکو فان باستن یک ضلع از مثلث هلندی روز های درخشان روسونری در دهه 90 بود که توانست با این تیم قهرمان ایتالیا و اروپا گردد.

اما مصدومیت پی در پی زانو باعث شد تا نه تنها طرفداران میلان، بلکه تمام فوتبالی ها در جهان خیلی زود از لذت تماشای بازی یکی از ستارگانش محروم گردد. یکی از صحنه های تلخ و به یاد ماندنی مرنام خداحافظی فان باستن در استادیوم سن سیرو، زمانی بود که دوربین روی صورت فابیو کاپلو رفت و میلیون ها بیننده اشک های مرد یخی فوتبال ایتالیا را دیدند.

اریک کانتونا، 30 سالگی

برخی از بازیکنان و ستاره های جهانی فوتبال هستند که طرفداران به خاطر سبک بازی شان آن ها را دوست دارند. در این میان، برخی استثنا ها وجود دارد که علاوه بر سبک بازی، نوع شخصیت و رفتار بازیکن نیز در نوع خودش جالب توجه است. یکی از همین استثناها، اریک کانتونا بود. بازیکنی که با پیراهن شماره 7 منچستر در تیم رویایی سِر الکس فرگوسن خوش می درخشید و توانست با این تیم به اولین قهرمانی در لیگ برتر هم برسد.

اما در سال 1997 و در حالی که کانتونا تنها 30 سال سن داشت، در خبری غیر منتظره بازنشستگی خود را گفت. صحبت های کینگ (لقبی که به کانتونا داده می گردد) در روز خداحافظی اش هم جالب بود: 13 سال فوتبال حرفه ای بازی کردم که برای خودش زمان طولانی است. حالا می خواهم به دیگر دلخوشی هایم برسم. همواره قصد داشتم روزی بازنشسته شوم که در منچستریونایتد در اوج باشم و این همان روز است.

ژوست فونتین، 29 سالگی

آن هایی که دستی در تاریخ نگاری فوتبال دارند، هر وقت به نام ژوست فونتین فرانسوی می رسند این حسرت را می خورند که اگر علم پزشکی ورزشی حدود هفت دهه پیش مثل امروز پیشرفت داشت، جهانی فوتبال یکی از ستارگانش را خیلی زود از دست نمی داد. او در فاصله سال های 1953 تا 1962 در لوشامپیونه فرانسه و در دو تیم نیس و رمیس بازی حضور داشت و توانست در 200 بازی در لیگ یک فرانسه، به رکورد فوق العاده 165 گل برسد.

اوج هنرنمایی فونتین در جام جهانی 1958 سوئد رقم خورد که او در شش بازی برای تیم ملی فرانسه توانست 13 گل بزند؛ رکوردی که هنوز پابرجا مانده و بازیکنی نتوانسته در یک دوره جام جهانی این تعداد گل را به ثمر برساند. او در مجموع برای تیم ملی فرانسه 30 بازی انجام داد و 21 گل به ثمر رساند. در ماه جولای سال 1962 و در حالی که تنها یک ماه به تولد 29 سالگی فونتین به جای مانده بود، او گفت به دلیل مصدومیت های مکرر از جهانی فوتبال خداحافظی می نماید.

هیدتوشی ناکاتا، 29 سالگی

بسیاری از ستاره هایی که زود از جهانی فوتبال بازنشسته شدند، صحبت از مصدومیت بود. اما هیدتوشی ناکاتای ژاپنی یک استثنا در این زمینه بود. او اگرچه در 29 سالگی از جهانی فوتبال استعفا داد، اما بدون شک یکی از بزرگترین بازیکنان آسیایی جهانی فوتبال است. اولین حضور او در تیم ملی ژاپن رقابت های جام جهانی 1998 فرانسه بود. ناکاتا بعد از آن جام جهانی راهی فوتبال ایتالیا شد و به تیم پروجا پیوست. از جمله افتخارات مهم او در فوتبال ایتالیا، قهرمانی در سری A با تیم رم بود که هدایتش را کاپلو بر عهده داشت. او با پارما نیز به قهرمانی در جام حذفی ایتالیا رسید.

او بعد از جام جهانی فرانسه، دو جام جهانی دیگر پیراهن تیم ملی کشورش را پوشید و آخرین بازی دوران فوتبالش، در جام جهانی 2006 آلمان و مقابل کرواسی بود که در همان بازی نیز به عنوان برترین بازیکن زمین انتخاب شد. او در خصوص دلیل خداحافظی اش هم اینطور حرف زد: فوتبال بیش از آنچه تصورش را بکنیم شکل تجاری به خودش گرفته و بازیکنان نه برای سرگرمی بلکه برای پول بازی می نمایند.