هارپ باعث خشکسالی و زلزله است؟ - وبلاگ ویکی

به گزارش وبلاگ ویکی، ایسنا نوشت: استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی معتقد است هارپ قبلاً موضوع تئوری های توطئه بوده است و ادعاهای شبه علمی مبنی بر اینکه می تواند آب و هوا و فکر مردم را کنترل کند و باعث زلزله در هائیتی و یا ایران شده، مطرح شد؛ ولی کانون همه این زمینلرزه ها از 10 تا 20 کیلومتر زیر سطح زمین قرار داشتند و برای اثرگذاری این پروژه بر آب وهوا نیاز به انرژی بالایی است که انرژی درگیر در سامانه های گرم کننده یونوسفر مانند هارپ بسیار کوچک تر از انرژی خورشیدی است.

مهدی زارع، محقق زلزله شناس پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، در خصوص خشکسالی های سال های اخیر و اثرات هارپ و ابردزدی، گفت: اثر هارپ بر نبود باران و خشکسالی در ایران در بسیاری از نواحی جهان هر از گاهی مورد بحث قرار می گیرد. مثلا ادعا می شود در برخی پروژه ها ابتدا آسمان را با نانوذرات آئروسل تحریک کرده و سپس با استفاده از هارپ جو را یونیزه می کنند و خشکسالی، سیل، کولاک، طوفان و غیره ایجاد می شود. این در حالی است که محققان برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا - هارپ HAARP -، می گویند این فناوری توانایی دستکاری آب و هوا را ندارد و هواشناسان و دانشمندان اقلیم می گویند که رویدادهای آب و هوایی در مقیاس بزرگ را نمی توان به طور مصنوعی ایجاد کرد.

• رونمایی از ماشین شگفت انگیز نیسان با نام زیبای ایرانی / عکس

• این یک فسیل کهکشانی است!

• رازگشایی از معمای 200 ساله این سنگ های معدنی شگفت انگیز!

وی اضافه نمود: هارپ از آرایه ای از فرستنده های فرکانس بالا برای انجام آزمایش های مختلف در یونوسفر استفاده می کند. این لایه بالایی جو زمین از ذرات باردار ساخته شده و امواج رادیویی را منعکس می کند. فرستنده های این برنامه از امواج رادیویی برای تحریک موقت ناحیه ای از یونوسفر استفاده می کنند و به دانشمندان این امکان را می دهند که پدیده هایی را که معمولاً در طبیعت مشاهده نمی شوند، مطالعه کنند.

زارع با تاکید بر اینکه کولاک و طوفان ها با الگوهای اقلیمی جهانی ایجاد و تغذیه می شوند و به شرایط جوی خاصی نیاز دارند، ادامه داد: این رویدادهای عمده آب و هوایی به مقادیر فوق العاده زیاد انرژی نیاز دارند و هیچ راهی وجود ندارد که انسان ها موادی را در جو قرار دهند و باعث وقوع این رویدادها شوند. یک شکل موضعی از دستکاری آب و هوا به نام بارورسازی ابرها ممکن است و از هواپیما برای ایجاد بارندگی در مقیاس کوچک استفاده می کند. هواپیماهای بارور ابر، از فلرهای نصب شده بر روی بال ها و شکم هواپیما برای تزریق ابرها با ذرات یدید نقره استفاده می کنند، اما این فرآیند تنها در صورتی کار می کند که ابرهای موجود در آسمان با رطوبت زیادی همراه باشند.

این استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله با بیان اینکه تلاش های بارورسازی ابرها فقط بارش را در مقیاس کوچک و در یک منطقه خاص می تواند افزایش دهد، یادآور شد: برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا (هارپ HAARP) مهمترین تأسیساتی است که در آلاسکا برای تولید تابش الکترومغناطیسی با فرکانس بسیار پایین (ELF) در یونوسفر تاسیس شده است. این امواج رادیویی در محدوده فرکانسی که هارپ مخابره می شود در تروپوسفر یا استراتوسفر جذب نمی شوند - دو سطح جو که آب و هوای زمین را تولید می کنند-. تروپوسفر پایین ترین لایه جو زمین در تماس مستقیم با سطح زمین و از ارتفاع حدود 6 تا 20 کیلومتر از سطح اقیانوس ها است و بیشتر پدیده های آب و هوایی، سامانه ها، همرفت، تلاطم و ابرها در لایه تروپوسفر رخ می دهند، اگرچه برخی ممکن است به قسمت پایینی استراتوسفر، بلافاصله بالای تروپوسفر توسعه یابند. استراتوسفر از 20 تا حدود 50 کیلومتری فراز سطح اقیانوس ها قرار دارند.

به گفته وی، لایه مزوسفر از حدود 50 تا 100 کیلومتری قرار گرفته است و لایه یونوسفر در بخشی از جو بین حدود 80 تا 600 کیلومتر است که در آن اشعه ماوراء بنفش شدید و اشعه ایکس خورشیدی اتم ها و مولکول ها را یونیزه می کند و در نتیجه لایه ای از الکترون ها را ایجاد می کند. یونوسفر مهم است، زیرا امواج رادیویی مورد استفاده برای ارتباطات و ناوبری را بازتاب می دهد و اصلاح می کند.

این محقق پژوهشگاه بین المللی زلزله خاطر نشان کرد: الکترون ها در یونوسفر یونیزه شده و بار مثبت دارند و مانند ذرات آزاد رفتار می کنند. یونوسفر از سه بخش اصلی تشکیل شده که به دلایل تاریخی نامشخص به عنوان منطقه ها D، E و F نامگذاری شده اند. چگالی الکترون در ناحیه بالایی یا F بالاترین مقدار است و منطقه F هم در طول روز و هم در شب وجود دارد. در طول روز از طریق تابش خورشیدی یونیزه می شود، در طول شب از طریق پرتوهای کیهانی پایین ترین لایه، ناحیه D ناپدید می شود و ناحیه E ضعیف می شود.

وی اضافه نمود: گرمایش فرکانس بالا مد نظر در فناوری هارپ دمای الکترون ها را در ناحیه D یونوسفر تغییر می دهد و منجر به رسانایی مدوله شده و یک جریان متغیر با زمان می شود. فرستنده فرکانس بالای هارپ با 3.6 گیگاوات توان تشعشعی مؤثر با فرکانس 2.5 هرتز مدوله شده را داراست.

زارع، سامانه هارپ را فرستنده رادیویی بزرگ دانست که امواج رادیویی با بارها و جریان های الکتریکی برهمکنش دارند، ولی به طور قابل توجهی با تروپوسفر برهمکنش ندارند و ادامه داد: اگر طوفان های یونوسفر ناشی از خود خورشید بر آب و هوای سطح اثر نگذارند، هیچ شانسی وجود ندارد که هارپ بتواند چنین اثری بگذارد. فعل و انفعالات الکترومغناطیسی فقط در خلأ نزدیک ناحیه نادر اما دارای بار الکتریکی جو در ارتفاع حدود 60 تا 80 کیلومتری که بخش زیرین یونوسفر است، رخ می دهد.

استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله یادآور شد: از آنجایی که یونوسفر ذاتاً یک محیط متلاطم است که از طریق خورشید هم تحریک و هم تجدید می شود، اثرات القای مصنوعی به سرعت از بین می روند. بسته به ارتفاع در یونوسفر، این اثرهای القای مصنوعی پس از زمان های کمتر از یک ثانیه تا حداکثر 10 دقیقه، دیگر قابل تشخیص نیستند. این اثر مانند انداختن سنگ در جریانی است که به سرعت در حال حرکت است. امواج ناشی از این سنگ در آب که به سرعت در حال حرکت است، گم می شود و کمی دورتر در پایین دست کاملاً غیرقابل تشخیص است.

وی گفت: برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا - هارپ - پروژه ای از دانشگاه آلاسکا فیربنکس در ایالات متحده است. تحقیقات اجرا شده در هارپ عموماً در مجلات علمی معتبر منتشر می شود و فهرست گسترده ای از مقالات تحقیقاتی وجود دارد که از طریق محققان بسیاری در سراسر جهان منتشر شده که شامل کتابنگاری در دسترس عموم برای سال های 1990 به بعد است. این برنامه خواص و رفتار یونوسفر را مطالعه می کند. یونوسفر منطقه ای است که تقریباً در 80 تا 645 کیلومتر از سطح زمین، مرزی بین جو و فضا ایجاد می کند. این پروژه امواج رادیویی با فرکانس بالا را به یونوسفر ارسال می کند. یونوسفر تا حدی امواج را جذب می کند، الکترون های خود را سرعت می بخشد و باعث می شود که برای مدت کوتاهی رم شوند. این اثر را می توان در یونوسفر برای دوره های کوتاه مدت، از کمتر از یک ثانیه تا 10 دقیقه تشخیص داد. سپس محققان نحوه تعامل امواج رادیویی با الکترون های یونوسفر را تجزیه و تحلیل می کنند و به آن ها اجازه می دهند پدیده های طبیعی مانند شفق قطبی یا شفق های شمالی را مطالعه کنند.

زارع تاکید کرد: هارپ قبلاً موضوع تئوری های توطئه بوده است و ادعاهای شبه علمی مبنی بر اینکه می تواند آب و هوا و فکر مردم را کنترل کند و باعث زلزله در هائیتی 2010، یا ایران 2017، یا ترکیه 2023 شده، مطرح شده است؛ ولی کانون همه این زمینلرزه ها از 10 تا 20 کیلومتر زیر سطح زمین قرار داشته اند و امکان تحریک با گرم شدن سطحی از طریق هارپ برای کانون زمینلرزه های یاد شده وجود نداشته است.

وی شرح داد: هارپ HAARP (برنامه تحقیقاتی شفق فعال با فرکانس بالا) به عنوان یک پروژه مشترک از طریق نیروی هوایی و دریایی ایالات متحده در سال 1993 ساخته شد و کنترل آن در سال 2015 به دانشگاه آلاسکا فیربنکس (UAF) منتقل شد. ویژگی اصلی سامانه هارپ یک فرستنده فرکانس بالا است که برای مطالعه یونوسفر، بخشی از جو فوقانی زمین، استفاده می شود. تعداد زیادی فرستنده فرکانس بالا در سراسر جهان وجود دارد که سیگنال های توان میانه یا بالا را به یونوسفر هدایت می کنند که برای پخش رادیویی دوربرد و اهداف دیگری مانند نظارت (رادارها) و نظارت بر شرایط یونوسفر استفاده می شوند.

زارع اضافه نمود: بیشتر پدیده های آب و هوایی تجربه شده در سطح زمین در تروپوسفر و استراتوسفر تا ارتفاع حدود 15 کیلومتری رخ می دهد که بسیار کمتر از حداقل ارتفاع یونوسفر است. یونوسفر در چندین باند یافت می شود که بسته به عوامل مختلفی تغییر مقدار می دهند. پایین ترین باند از ارتفاع 60-70 کیلومتری شروع می شود و تا 500 کیلومتر می رسد. یک فاصله بسیار بزرگ بین هوا (آب و هوای قابل مشاهده) و یونوسفر وجود دارد. ایستگاه فضایی بین المللی در ارتفاع 400 کیلومتری در یونوسفر قرار گرفته است و مطمئناً در آنجا باران نمی بارد.

وی تاکید کرد: آب و هوای ما در تروپوسفر با گرمایش خورشیدی زمین و دریا ایجاد می شود، بنابراین مقدار انرژی درگیر در سامانه های گرم کننده یونوسفر مانند هارپ بسیار کوچک تر از انرژی خورشیدی است که سطح زمین را گرم می کند و به یک ناحیه کوچک محدود می شود. برای اثر گذاری بر آب و هوا، باید برخی از پدیده های فیزیکی باشند که انرژی را به صورت بسیار غیرخطی به اتمسفر پایین منتقل و آن را به شدت بزرگ کنند.

5858